In het seizoen 2013/2014 mocht ik als beginnend hoofdtrainer bij de senioren met Kockengen tegen IJFC aantreden in de 3e klasse D. In dat seizoen had ik goed contact met trainer Frans Vermeulen. IJFC leek mij een mooie club waar ik in de toekomst zou willen werken. Eind 2017 kwam ik Frans tegen bij een bijscholing in Heerenveen. Toen hadden we het nog over de wedstrijden in dat seizoen. Ik gaf hem aan dat ik zou vertrekken bij Kockengen en op zoek was naar een leuke club. Een maand later kwam het bericht dat IJFC vrij zou komen en ik heb direct actie ondernomen. Ik ben IJFC dankbaar dat ze mij de kans heeft gegeven en ik mij verder heb mogen ontwikkelen als trainer en mens.
Na 5 seizoenen Kockengen was het even wennen, maar ik heb mij vanaf het begin gelijk thuis gevoeld bij de club. Ik ben heel goed opgevangen. De mensen uit de staf werken met ziel en zaligheid voor de club en het team en zijn altijd bereid te helpen. Dat waardeer ik enorm. Het doel was om verzorgt voetbal van achteruit te spelen en een klassering in het linkerrijtje. Het eerste seizoen verliep wisselvallig. We wisselden goede en slechte wedstrijden met elkaar af. Na de winterstop hadden we een enorme inzinking en aan het einde kwamen we maar net te kort voor een periode.
De voorbereiding van dit seizoen was veelbelovend. De selectie was breder en de ambitie was dan ook om voor een periode te gaan. In de eerste competitieweek ging echter bijna alles mis wat er mis kon gaan. Belangrijke jongens vielen weg en we kregen een enorme oor wassing in Houten, gevolgd door een kansloze nederlaag tegen Victoria. Het duurde even voordat we het vertrouwen weer terug hadden, maar daarna begon het weer te lopen. We wonnen een serie wedstrijden en spelers herstelde van vervelende blessures. Zaterdag 7 december was een hele teleurstellende middag voor iedereen die IJFC een warm hart toe draagt, maar ook de bevestiging dat de ambitie die we met elkaar hadden terecht was. We verdiende te winnen in Maarssen, waren hard op weg, maar stonden helaas met lege handen. Deze middag gaf ons echter wel het vertrouwen dat we nodig hadden voor de toekomst.
Na een goed trainingskamp in Lissabon begonnen we vol goede moed aan de 2e competitiehelft. Tegen Loosdrecht en Delta kwamen we nog net te kort, maar het gevoel bleef dat we dichtbij de laatste stap waren. Daarna volgde een prima serie met als hoogtepunt de zwaar bevochten overwinning op en in Almere op zaterdag 7 maart. Toen besefte iedereen dat de nacompetitie reëel was, aangezien we steeds sterker werden, concurrenten begonnen te morsen, het vertrouwen toenam, de geblesseerden grotendeels terug keerde en we geen enorme kaartenlast hadden.
Achteraf is dat mijn laatste wedstrijd als trainer van IJFC geweest. 12 maart kwam het bericht dat de sportclubs moesten sluiten en 31 maart kon er definitief een streep door het seizoen. Begrijpelijk, maar ik heb het daar ook een periode moeilijk mee gehad. Ik had het graag anders willen afsluiten.
Ik heb eerder dit seizoen besloten om te stoppen als trainer van IJFC. Dat was een lastige beslissing, omdat ik het enorm naar mijn zin had. Ik wil echter meer tijd aan mijn gezin besteden. Ik heb een leuke fulltime baan als leidinggevende in de sport en 2 jonge zoontjes.
Ik wil de selectie alvast het beste wensen voor komend seizoen. Ik hoop en verwacht dat ze de lijn doortrekken. Ik vind het mooi dat Jitse het stokje overneemt. Ik heb vanaf dag 1 een klik gehad met hem. Hij heeft verstand van voetbal, ik kon hem vertrouwen en hij stelde kritische vragen die mij aan het denken zette. Samen kwamen we altijd tot leuke trainingen en een goed wedstrijdplan. Daarnaast hadden we ook gewoon fijne en leuke gesprekken over andere zaken. Ik gun het hem dan ook om als hoofdtrainer aan de slag te gaan bij zijn eigen club.
IJFC is een stukje van mijn leven geworden. Ik heb nieuwe mensen leren kennen en ik kom dan ook nog vaak met plezier terug. IJFC is een schitterende club met warme mensen. Het heeft indruk op mij gemaakt dat altijd veel supporters aanwezig zijn bij de wedstrijden. Bij menig uitwedstrijd waren er meer supporters van IJFC dan van de thuisclub. Iets waar jullie met elkaar trots op mogen zijn. Blauw en wit zijn ook mijn kleuren geworden. Bedankt voor de fijne periode en tot ziens!
Patrick Hilhorst
