- Clubinformatie
- »
- Historie
- »
- De jaren 70 tot 90
Jaren 70
In 1975 viert IJFC het 45-jarig bestaan. De pioniers die 45 jaren geleden de koppen bij elkaar staken om IJFC van de grond te doen komen, zullen nooit vermoed hebben dat daar zo´n grote bloeiende vereniging uit zou groeien. IJFC is uitgegroeid tot één der grootste verenigingen van de baroniestad. Het IJFC-bestuur wilde deze mijlpaal niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Er werd dan ook een feestcommissie in het leven geroepen. Oud-voorzitter J.G. van Os heeft met zijn beide secondanten Chris van Delft en W. Valk bergen werk verzet om de avond te doen slagen. De commissie had voor prima muziek gezorgd. Trainer Nagtegaal zag men verschillende malen op de schouders van zijn spelers door het luchtruim zweven. Ook de twee bingospelletjes vielen goed in de smaak. De eerste verrassing was van de heer Michel Pappie die in het verleden zijn sporen bij Velox verdiende. Om half negen marcheerde, voorafgegaan door charmante majorettes, het fanfarekorps de zaal van Ridder St. Joris binnen. De tweede verrassing was er niet minder om. De redactie van de IJFC-koerier zorgde met een staf van medewerkers voor een speciaal lustrumnummer. Nadat het clublied 'Voetballen is ons leven' uit volle borst was meegezongen ging een ieder om half twee tevreden huiswaarts.
Na een seizoen van heel hard werken is het trainer/leider Wim de Kuyer en de heer Bouwman gelukt de IJFC-dames als kampioen van het seizoen 1979/1980 uit de bus te laten komen. Het viel niet altijd mee, niet elke wedstrijd werd door de dames met glans gewonnen. De laatste wedstrijd tegen Naarden werd met 8-0 gewonnen. De heer Vlak reikte de bloemen uit en het kampioensfeest kon doorgaan.
Jaren 80
IJFC is nog steeds een bloeiende vereniging die dit najaar 50 jaar bestaat. Zaterdag 22 november 1980 wordt dit herdacht met een jubileumreceptie in Restaurant De Ridder St. Joris van 14.30 – 16.30 uur. Aansluitend is er ´s avonds een groot feest voor de ongeveer 380 leden en de donateurs. Er staan ook evenementen op het programma zoals de vriendschappelijke wedstrijd tussen de eerste teams van IJFC en FC-Utrecht. Deze wedstrijd was door het plotselinge overlijden van IJFC-speler Harrie Bezemer uitgesteld.
De gemeente IJsselstein besluit dat het totale voetbalgebeuren in IJsselstein definitief verhuist van IJsseloever naar Groenvliet.
Het hoogste punt bij de nieuwe kantine van IJFC op Groenvliet is bereikt. Het gebouw bestaat uit een ruime kantine van 15 x 9 meter, 12 kleedkamers en verdere voorzieningen welke in zo´n gebouw nodig zijn. Het geheel werd door Van Heck Systeembouw in september 1981 casco opgeleverd en de zelfwerkzaamheid van een aantal IJFC-leden zal zorgen voor een mooie afwerking. Voor het hijsen van de IJFC-vlag werd gekozen voor de oudste en het jongste lid van IJFC en dat waren de heer J. van de Heuvel geassisteerd door Reneetje van Doorn.
Burgemeester Roest Crollius opent in januari 1982 met een welgemikt schot door een papieren afscheiding de toegang tot het nieuwe paviljoen. Onder andere G. Langerak als voorzitter van de bouwcommissie, de heren Vrooman en Bosman, Arend Oomen met zijn metselaars, schilder Van Delft met zijn mensen, de firma Versluis en verder andere timmerlieden en elektriciens werden door voorzitter Vlak bedankt voor hun praktisch belangeloze inzet.
IJFC mist door een nederlaag de kampioenswedstrijd. Op het randje van het kampioenschap in de vierde klasse ging de ploeg in mei 1982 op eigen veld met 0-1 onderuit tegen Terschuurse Boys. Hierdoor werd er geen beslissingswedstrijd om de titel tegen Scherpenzeel meer gespeeld.
IJFC-dames met vlag en wimpel kampioen. Na vorig seizoen gedegradeerd te zijn naar de 2e klasse zijn de dames onder trainer Wim de Kuyer er in geslaagd in mei 1982 kampioen te worden en hierdoor te promoveren naar de nieuw in te stellen hoofdklasse van het afdelings-zaterdagvoetbal. De kampioen van de 2e klasse zou daar rechtstreeks in geplaatst worden en dat maakte het verloren seizoen 1980/1981 weer goed.
Arie Steinmann neemt de IJFC-selectie in 1982/1983 onder zijn hoede. Zijn eerste bespreking met IJFC had hij enkele dagen nadat de club trainer Buitelaar had ontslagen. Toen Jan Schalkwijk in het ziekenhuis terechtkwam heeft hij hem enkele trainingen vervangen en de laatste 3 wedstrijden zat hij naast Schalkwijk op de bank.
Het IJFC-bestuur zet in februari 1983 trainer op straat. De matige resultaten die IJFC tot nu toe bereikt heeft hebben niet alleen aan de trainer gelegen. Vanaf het begin van de competitie had Steinmann met een enorme blessurelijst te maken. Het is gebeurd dat er negen man van de selectie geblesseerd langs de kant liepen. Tijdens een gesprek tussen het bestuur en de selectie bleek dat 80% van de spelers het niet meer zo zag zitten met de trainer en dat men op de huidige wijze niet meer verder wilde gaan. Voorlopig zal Arend Oomen de training en begeleiding van de IJFC-selectie op zich nemen. Oomen is momenteel in dienst bij IJFC als jeugdtrainer.
Jan Geert van Es velt in mei 1987 DOS met vijf treffers. IJFC is aan een heel ongelukkig seizoen (1986/1987) bezig en is daardoor onverwachts in degradatiegevaar gekomen. Door de 5-2 winst op DOSC en de 0-0 tegen Eemnes zijn die zorgen een heel stuk kleiner geworden. Ze moeten nog 3 wedstrijden spelen en daar komt zeker nog dat ene puntje uit dat nodig is.
30 april 1988 Oranje kapsels IJFC voor camera´s NOS. Vierdeklasser IJFC heeft een eigen bijdrage geleverd aan de viering van Koninginnedag. Tegen SMS kwam de zaterdagploeg met oranje-kapsel in het veld terwijl de tv-camera's van het NOS-journaal het spelersgezelschap volgden.
Topscorer Jan Geert van Es: "In onze woonplaats IJsselstein is Koninginnedag altijd een enorm sfeervolle dag waarin er van alles te beleven valt. We hadden eigenlijk een beetje de pest in dat we moesten voetballen. Op deze manier hebben we toch nog het sfeertje dat bij deze dag hoort kunnen oproepen. Minder uit protest dan uit het gevoel dat 30 april geen voetbaldag hoort te zijn".
Van Es brak ondanks zijn punkkapsel niet met de gewoonte om te scoren: ook in oranje passeerde hij de doelman van de tegenpartij al gebeurde dat dit keer uit een strafschop. "De voorbereiding op de wedstrijd was natuurlijk wat ludieker dan anders, in de kleedkamer was het een heel gedoe met spuitbussen en zo. Dat was nog behoorlijk benauwd maar dat hadden we er wel voor over. En het resultaat was dit keer niet belangrijk, wel dat we met zijn allen heel wat hebben afgelachen. Ook de tegenstander en de scheidsrechter maakten geen bezwaar tegen onze aangepaste uitrusting. Ik weet eigenlijk niet eens of het volgens de regels van de KNVB wel mag. Maar niemand deed er moeilijk over".
IJFC A-junioren promoveren. De A-junioren, met coach Frans Adelaar, spelen komend seizoen op regionaal niveau. Via een overwinning op Stichtse Boys promoveerde de ploeg voor de tweede keer in successie. Komend seizoen is Adelaar jeugdtrainer bij FC Utrecht, Hans de Kruijk is zijn opvolger.
Jan-Geert van Es UN-topscorer. De aanvaller van IJFC maakte de afgelopen competitie 33 doelpunten.
In het seizoen 1988/1989 kan de Kampioensvlag bij IJFC worden ontrold. In en tegen Halfweg werd met 1-9 gewonnen en was promotie naar de 3e klasse definitief. Jan-Geert van Es heeft zijn scorelijst op kunnen voeren met 5 treffers.Jan-Geert van Es 2e keer op rij UN-topscorer. De aanvaller van IJFC maakte de afgelopen competitie 22 doelpunten.
John van Vliet in Marathon van New York. Onder startnummer 3055 neemt IJFC´er John van Vliet in oktober 1989 deel aan ´s werelds grootste, misschien ook zwaarste, maar zeker de meest aansprekende marathon. Hij ging in 3.11 uur over de finish.
