IJFC heeft in de loop van haar bestaan best wat talent voortgebracht, waarvan enkele het ook tot het betaald voetbal hebben geschopt.
Voorbeelden zijn onder meer Gerrit Langerak (FC Utrecht) André Oosterom (FC Utrecht – VVV – Go Ahead) Marten Boverhof (PSV - HFC Haarlem) en ook nu lopen er jonge voetballertjes die bij IJFC begonnen zijn in de jeugd van betaald voetbalorganisaties.
In de jaren 60 van de IJFC historie heeft wellicht één van de meest getalenteerde voetballers gespeeld die IJFC ooit heeft voortgebracht. We hebben het hier over Arend Oomen, misschien was hij wel beter dan het hierboven genoemde trio.
Helaas is in september 1965 bijna een einde aan zijn carriere gekomen. Dit door een knie-blessure, echter na een half jaar kwam hij toch weer terug in IJFC 1.
Foto:Arend Oomen
Arend werd geboren op 9 januari van het oorlogsjaar 1944 als zoon van vader Mathijs Oomen en moeder Johanna Jansen van Jorksveld op de Panoven in IJsselstein. Toen Arend 12 jaar was werd hij lid van de junioren van IJFC op advies van Frans Adelaar sr. (Dit was de opa van Frans Adelaar (zoon van Wim Adelaar) die ooit bij IJFC heeft gevoetbald en de vader van Frans die de IJFC kantine jaargelang heeft gepacht.)
In eerste instantie mocht Arend niet van zijn ouders op zondag spelen en vertrok hij naar Geinoord, maar na drie maanden was hij weer terug.
Oomen sr., zelf een goed IJFC-er, haalde zijn hand over zijn hart en zondags stond Arend rillend van de zenuwen als rechtsbuiten binnen de lijnen.
Foto: Opzegging lidmaatschap
Als 15 jarige jongen maakte hij dus zijn debuut is het eerste elftal van IJFC, dat toen nog op zondag speelde, in een bekerwedstrijd tegen MSV uit. De uitslag was 2-2- Volgens Arend zelf, keek hij die wedstrijd alleen maar tegen grote neuzen aan. Het elftal dat toen getraind werd door Wim Adelaar had als volgende tegenstander in het bekertoernooi de vv Utrecht onder leiding van de legendarische keeper Piet Kraak. In IJsselstein werd er kansloos verloren met maar liefst 9-1. Uit in Utrecht waren de Utrechtenaren 88 minuten de baas echter zonder te scoren. In de 80e minuut was het Arend Oomen die op zijn vijftiende jaar zijn eerste goal in het eerste elftal maakte. IJFC won met 1-0 maar dat was niet genoeg.
In de daarop volgende jaren werd hij door elke doelman gevreesd. Speciaal toen hij Jan Tersteeg achter zich had staan scoorde hij aan de lopende band. In strafschoppen nemen was hij een ware meester. Er is zelfs een wedstrijd tegen de Musketiers geweest waarin Arend 4 strafschoppen in één wedstrijd benutte.
Doelpunten echter zou Arend er nog heel veel maken in zijn IJFC carrière, naar schatting zeker een paar honderd. De meeste uit vrije trappen en penalty’s. Arend heeft tot zijn 38e jaar meer dan 600 wedstrijden in het eerste team van IJFC gespeeld en in het totaal meer dan 750 wedstrijden in het blauwwitte shirt, inclusief zijn junioren tijd. Arend heeft op veel posities gespeeld maar als spits was hij toch wel het meest gevaarlijk, mede door zijn dodelijk harde schoten op het doel van de diverse tegenstanders.
Foto: Jubileumwedstrijd ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van IJFC tegen HMS. Arend samen samen met Ko van der Putten.
Hoogtepunt uit Arends carrière was natuurlijk;
Het kampioenschap van de afdeling Utrecht naar de 4e klasse KNVB zaterdag in het seizoen 1963-1964
Dit ging in dit seizoen uiteindelijk naar IJFC. Na een spannende competitie eindigden IJFC, dat in dit seizoen werd getraind door misschien wel de beste trainer die IJFC ooit heeft gehad, de Hilversummer heer Buitelaar, en SDVB uit Barneveld gelijk. Een beslissingswedstrijd volgde op het prachtige sportpark van DOSC in Den Dolder. Het werd een spannende- en vooral memorabele wedstrijd. Uit het Utrechts Nieuwsblad van de daar op volgende maandag citeren we enkele alinea’s;
De eerste helft
“ Nadat SDVB in het begin wart de overhand had, nam IJFC na een kwartier de wedstrijd over en na 20 minuten kreeg middenvoor Arend Oomen een paar meter vrijheid en tegen zijn dreunend schot was de Barneveldse doelman machteloos.” .
“ Voor de rust echter buitte SNVB-linksbuiten van Beek een fout in de IJFC verdediging doeltreffend af. Doelman Tersteeg kon er niets meer aan doen 1-1”.
De tweede helft
“Bij een snelle doorbraak van Oomen wist de SDVB back nog redding te brengen ten koste van een hoekschop. Maarseveen plaatste de bal hoog in de doelmond en Piet van Schaik schoot de bal op doel, een SDVB achterspeler nam de taak van zijn doelman over en de scheidsrechter besliste strafschop. Bernard Schoonenberg benutte de strafschop 2-1 “
“ In deze stand kwam geen wijziging meer. Op de schouders van de supporters werden de kampioenen naar de kleedkamer gedragen. De SDVB aanvoerder tekende echter na afloop bij de scheidsrechter protest aan tegen de strafschop (wat toen nog kon) en de beide teams werden teruggeroepen voor een verlenging”.
De derde helft
De verlenging duurde 4 x zeven- en een halve minuut. “Het IJFC doel kwam in deze verlenging niet meer in gevaar, maar aan de andere kant bleven doelpunten uit. Tot in de 29e minuut. De SDVB doelman liet een door Rinus vd Heuvel hard ingeschoten bal even los en de actieve Arie Molenaar deponeerde het leer vervolgens achter de doelman. Voor de tweede keer werden de kampioenen naar de kleedkamer gedragen”
Foto: Kampioensteam
Het kampioensteam met staande v.l.n.r. trainer Buitelaar – Juri (Jut) Peelen – Jan Wilschut – Gerrit Langerak – Jan Tersteeg – Aart Tersteeg – Bernard Schoonenberg – Henk van de Werken. Geknield v.l.n.r. Piet van Schaik – Piet Maarseveen – Arend Oomen – Arie Molenaar – Rinus van de Heuvel.
Na 17 jaar de IJFC kleuren te hebben gedragen in het eerste elftal, zonder een echt dieptepunt, kreeg Arend Oom zijn afscheidswedstrijd tegen de jeugd van FC Utrecht. Een wedstrijd waarin Arend na een half uur spelen de rode kaart van scheidsrechter Bleijenberg kreeg en onder luid applaus het veld verliet.
Naast IJFC heeft Arend ook nog in vertegenwoordigende elftallen gespeeld, waaronder het IJsselsteins elftal, onder meer tegen het Britse Rijnleger team en ook tegen De Graafschap. Deze wedstrijd eindigde in 5-5 en drie van de vijf goals kwamen van de voet van Arend Oomen.
Na zijn actieve periode in IJFC 1 heeft Arend echter nog heel veel jaren in lagere elftallen gespeeld, onder andere in het team van elftalleider Wout van Beesd, waarvan hieronder een team foto uit 1985.
Na zijn actieve periode als voetballer is Arend niet verloren gegaan voor IJFC. Arend heeft als trainer drie seizoenen de A-1 van IJFC getraind met wisselend succes. In de loop van de jaren heeft Arend zelf heel veel trainers langs zien komen bij IJFC. Zijn favoriete- en beste trainer was de hier boven al eerder vermelde Buitelaar uit Hilversum.
Foto: trainer A-1 1982-1983
Toen IJFC in de winterstop van het seizoen 1982-1983 helemaal stijf onderaan stond in de competitie, werd het tijd om de toenmalige trainer Arie Steinman naar huis te sturen. Steinman lag op enkele uitzonderingen na niet goed in de groep en moest IJFC voortijdig verlaten. Nadat het bestuur pogingen had ondernomen om onder andere de ooit succesvolle trainer Buitelaar terug te halen en dit niet lukte, werd Arend onder meer gepolst door de leider van het elftal Job Benschop, om de taak op zich te nemen. Hij heeft er niet lang over na hoeven te denken en ging de kar trekken. Bij de KNVB werd er dispensatie aangevraagd, hetgeen voor de rest van het seizoen werd gehonoreerd. De groep voelde zich weer prettig en was weer ontketend en bereid zich in te zetten. Het resultaat volgde en degradatie kon worden voorkomen, mede door de tomeloze inzet van “trainer” Arend Oomen. Bijzonder is om hierbij te vermelden, dat ook de trainer die het seizoen er na voor de ploeg stond, Evert van Ginkel uit Baarn, de laatste twee wedstrijden ook reeds aanwezig was.
Ook heeft Arend 16 jaar in het bestuur van IJFC gezeten, waarin hij diverse functies bekleed heeft. Hij was onder meer wedstrijdsecretaris, coördineerde de voetbaltoto en deed samen met Ton van Dommelen de ontspanningscommissie. Het hoeft dan ook geen betoog, dat Arend voor al zijn inspanningen voor IJFC in 1980 op 37-jarige leeftijd reeds als erelid werd benoemd, een titel die hij meer dan ooit verdiend heeft.
Was er geen minpuntje aan de IJFC-carrière van Arend te noemen? Misschien zijn dit voor IJFC zijn korte uitstapjes naar het trapcar-team van IJsselstein voor het televisieprogramma Zeskamp geweest. Echter dit was slechts voor korte duur en weldra draafde Arend Oomen weer in de vertrouwde blauwwitte kleuren van IJFC.
Foto: Arend Oomen in het trapcarteam
