Voetballes

De ochtend begint zo prachtig, in eerste instantie nog donker, maar met het licht worden ook de mistflarden die over het kunstgras hangen zichtbaar, welhaast een mystieke impressie! De zon laat zich zien, kleurt de bomen rond het hoofdveld prachtig geel en rood, bomen die daarmee zelf bron van licht worden. Hoe heerlijk eigenlijk om op zo’n zaterdagochtend vroeg uit de veren te mogen! De wedstrijd van de JO13-1 staat als gebruikelijk gepland om 8.30 uur, op het hoofdveld. Helaas, we slagen er niet in om iets van de magie die de natuur deze ochtend wel bezit over te nemen in ons spel en in de wedstrijd. De conclusie is pijnlijk en confronterend: de tegenstander, andermaal PVC, waarvan we weten dat het een goede ploeg is, speelt op de wijze waarop ook wij willen voetballen: simpel, met veel beweging, één hooguit twee keer raken, in driehoekjes overal op het veld, scherp in de duels en met drang naar voren! In dat opzicht krijgen we vandaag voetballes.

De vraag die blijft hangen, ook een dag later nog: speelt PVC nu zo goed of zitten wij niet goed in de wedstrijd, zijn we te laat (of zelfs geheel afwezig) in de duels en leggen wij zo de rode loper uit. Als vaak, het is een combinatie van beide! PVC speelt een prachtwedstrijd, bekroond met een klinkende uitslag en een aantal oogstrelende doelpunten. IJFC speelt een mindere wedstrijd, waarin jullie toch, ondanks de grote druk van PVC, weer een aantal kansen weet te creëren. Als we die optimaal zouden benutten, zou je zomaar nog vier of vijf keer doel hebben getroffen. De realiteit is anders, het scorebord is onverbiddelijk.

Jongens, geen paniek! Dit hoort onvermijdelijk bij de sport, bij de ontwikkeling die we met elkaar aan het doormaken zijn. We kunnen hiervan leren, er ons voordeel mee doen, constructief kritisch zijn op onszelf en op elkaar, onderzoeken waar het beter en anders kan. Dat proces pakken we van de week op de training weer lekker op met elkaar.