WE ZIJN ER WEER, EN HOE!

Het laatste wedstrijdverslag in de rubriek van de O13-1 dateert van 3 december 2016. We hebben in de tussenliggende periode niet stilgezeten: er is geoefend in en tegen Breukelen (winst en met succes jongens uitgeprobeerd op andere posities), jullie hebben –na een heerlijk kerstontbijt in de kantine- het traditionele duel tegen de ouders gespeeld (en kansloos verloren, als ik het me goed herinner) en er is getraind. Eerder in januari is een oefenwedstrijd en de eerste competitiewedstrijd afgelast, zaterdag 28 januari staan we geboekt op het hoofdveld van ons eigen sportpark. We spelen tegen MSV O13-1, een tegenstander goed voor leuke en spannende wedstrijden. Voor een trainer is zo’n eerste wedstrijd na een periode zonder wedstrijden extra spannend: hoe komt het team uit de winterstop? Een mengeling van nieuwsgierigheid en zenuwen maken zich van mij meester. Niet nodig, zo blijkt al (heel) snel! Jullie gaan eigenlijk gewoon verder waar jullie voor de winterstop gebleven zijn. Jullie leggen een wedstrijd op de mat met alles wat voetbal zo leuk maakt: veel doelpunten, strijd, mooie opbouw en mooie aanvallen, heerlijke individuele acties, emotie en ook soms onbegrijpelijke keuzes, slordig balverlies en een (te) gehaaste balbehandeling. De vroege toeschouwer wordt beloond en beleeft een heerlijke start van zijn of haar (voetbal)dag!  

Tja, je bedenkt als trainer een tactisch strijdplan, als dit … dan dat … In balbezit zus …, bij balverlies zo … En dan klinkt het beginsignaal en gaan twee teams direct volkomen los, als koeien die na een lange winter voor het eerst weer de wei in mogen! Al in de eerste minuut redt Luke twee keer uitstekend op doelpogingen van MSV en voorkomt zo een vroege achterstand. Nog in diezelfde minuut testen jullie via een schot van Robin de collega van Luke aan de overkant. Zo, de keepers zijn wakker! Hoewel, in de 2^de minuut gaat het gruwelijk mis achterin bij MSV, Tim is alert en weet wel raad met een dergelijk buitenkansje: 1-0! De voorsprong houdt niet lang stand, in de 4^de minuut slaat MSV toe en scoort de gelijkmaker, 1-1. Dat tegendoelpunten jullie niet veel doen is al vaak gebleken en ook nu slaan jullie direct dreigend terug. Tim raakt in de 5^de minuut de lat, kort daarna creëert hij een prima doelkans. Het is Safiano die ons weer op voorsprong zet: een diepe bal van Leon, Safiano begint aan een solo, dribbelt de zestienmeter binnen en schuift de bal beheerst over de grond in de goal: 2-1. Ook nu trekt MSV de stand weer snel gelijk, vanuit een corner in de 8^ste minuut valt ietwat ongelukkig (voor ons) de 2-2 binnen. Even voor de duidelijkheid, de wedstrijd is op dit moment nog geen 10 minuten oud! Het spel blijft gedurende de eerste helft voortdurend heen en weer golven. In de 10^de minuut is een schot van Tim het eindpunt van een prachtige aanval. Milan is weer ouderwets op dreef, ontfutselt zijn tegenstander talloze malen de bal, dribbelt, passt en zet zijn medespelers aan het werk. In de 17^de minuut een heerlijke aanval, opgezet door Leon, door Tim voortgezet op Safiano die scoort … vanuit buitenspelpositie. Kort daarop wordt Safiano tot twee maal toe op pad gestuurd, eerst door Leon, dan door Bram, hij komt echter niet tot scoren. Daarin slaagt Tim in de 23^ste minuut wel, opnieuw profiteert hij van onzekerheid in de defensie van MSV: 3-2. Dat is ook de ruststand.

De tweede helft is minder spectaculair dan de eerste, de strijd wordt nu met name op het middenveld geleverd. Beide ploegen zijn aan elkaar gewaagd. Achterin staat het bij ons in de tweede helft als een hecht blok. Als exponent daarvan wil ik Raymon noemen: jongen, wat speelde jij een heerlijke wedstrijd, fel en scherp in je duels, jouw tegenstander heeft een hele vervelende ochtend gehad. Symbool voor je prachtige wedstrijd staat een moment in de 11^de minuut van de tweede helft: je verdedigt door tot op de helft van de tegenstander, daar ontstaat een situatie dat je de bal moet hebben omdat anders een uitbraak dreigt van de tegenstander … en je knalt erin, wint dat duel en wij zijn weer in balbezit, op de helft van de tegenstander! Dan, in de 24^ste minuut, valt de gelijkmaker, een voorzet zeilt over Luke heen, daalt bij de tweede paal en wordt daar enigszins miraculeus over de doellijn gewerkt, 3-3. Jullie zetten nog een keer aan, Leon is meer voor zijn verdediging te vinden dan er achter (hetgeen niet heel problematisch is met mandekkers als Nick, Micah en Raymon). In de 28^ste minuut leidt dat nog tot een beste kans, Tim creëert ruimte voor zichzelf en raakt de binnenkant van de paal. Zo blijft het 3-3.

Heerlijk jongens, we zijn weer begonnen … en hoe!!