KLASSE, 13-1!

Zaterdag 8 april, het loopt tegen 11.00 uur, hoofdveld van VVIJ, de wedstrijd VVIJ O13-2 – IJFC O13-1 is bijna aan de rust toe, stand is 1-1. IJFC is aan een aanval bezig, over rechts, de bal komt bij Milan, die verlegt het spel naar links, naar Justin, die bevindt zich in de buurt van de zestienmeterlijn, de spanning neemt toe, komt de bal lekker voor het linkerbeen van Justin te liggen, op de juiste afstand, een moment lijkt de tijd stil te staan ….. en dan neemt de bal een strakke vlucht, zeilt over de keeper heen onhoudbaar in de rechterbovenhoek, een fenomenaal schot, van dat linkerbeen van Justin, 1-2! Justin loopt juichend weg, maar wordt al snel achterhaald door het hele team dat uitzinnig de achtervolging heeft ingezet en zich op Justin stort. Het rustsignaal volgt, en een uitgelaten elftal zoekt eerst vaders en moeders op en neemt dan plaats in de dug-out. De adrenaline spat ervan af, en we moeten nog 30 minuten. Ongeveer een uur later, Divano speelt in de kleedkamer ritmisch de trom (in dit geval de prullenbak), de rest van het team zingt, dan klinkt het ‘Leon bedankt, Leon bedankt …’ en constateert Safiano: “Ik zei toch dat we gingen winnen!” Inderdaad, eindstand luidt 1-3!

Wat een wedstrijd, jongens, en misschien nog wel mooier, het proces ernaar toe. In de loop van de week komt er een afmelding binnen van Luke, de keeper. Luke heeft last van zijn ribben, al een tijdje, hoogste tijd dat de dokter ernaar kijkt.  Ook Myrdin moet weer afhaken, het proces naar volledig herstel gaat nog met vallen en opstaan. Dat betekent een mooie uitdaging, met name waar het de vervanging van Luke betreft. Ik deel voor de donderdagtraining met de jongens mijn plannen: Leon op doel, drie verdedigers in de mandekking en een viermansmiddenveld, met Divano in een vrije rol, daarvoor drie aanvallers. Dat brengt een schrikbeweging tot stand, met name de drie verdedigers zonder rugdekking van een laatste man. In mijn voorstel pakt Leon die rugdekking op. We komen er voor de training niet helemaal uit en ook na de training zijn er nog bedenkingen. Dan, op zaterdag, tijdens de wedstrijdbespreking, ik vraag nog eens of de jongens er zich prettig bij voelen, unaniem geven jullie aan in ieder geval  te willen starten als bedacht. Ik vind dat mooi, jongens, compliment!

Ik denk dat het gefunctioneerd heeft, Divano zoekt en vindt de juiste ruimtes, we hebben op hun helft steeds een mannetje over, het zorgt voor verwarring bij VVIJ. Anderzijds, achterin ziet het er wel spannend uit, zo zonder rugdekking van een laatste man. In de 12^de minuut valt de 0-1, een solo van Safiano over links, tot ver in de zestienmeter, hij passt de bal richting de goed meegelopen Robin, maar het is een verdediger van VVIJ die de bal in eigen doel werkt, nog voor Robin in actie hoeft te komen. Direct na het doelpunt geeft Nick aan dat het wel mooi genoeg is geweest, zonder laatste man spelen, we zetten het elftal dan ook weer om naar een verdedigingslinie met 4 verdedigers. VVIJ weet al snel langszij te komen, in de 16^de minuut tilt hun aanvaller de bal over Leon heen tegen de touwen, 1-1.

In de tweede helft valt al vrij snel de prettige 1-3, die de marge naar twee doelpunten tilt. Jeroen (van de 13-2) blijft achter de linksback van VVIJ aan jagen, weet hem de bal te ontfutselen en passt naar de vrijstaande Tim. Die krijgt gelegenheid de bal goed te leggen voor zijn linker, het schot lijkt niet onhoudbaar maar krijgt vlak voor de keeper nog een stuit die de keeper te machtig is, doelpunt! Jullie zijn in die tweede helft de betere ploeg, jullie zijn fanatiek, gretig, zitten bovenop jullie tegenstander, schakelen snel om bij balverlies en creëren verschillende kansen om een grotere uitslag neer te zetten. Achterin zijn jullie ook de baas, met een uitstekend optreden van Leon als keeper. Zelfs tegen 10 man weet VVIJ eigenlijk weinig uit te richten, Nick loopt tegen een ietwat makkelijk gegeven gele kaart aan. Tim klaart vervolgens achterin de verdedigende klus en Jeroen en Safiano, geholpen door de middenvelders, weten zelfs nog een aantal keer gevaarlijk uit te breken. In de 58^ste minuut treft Justin met weer zo’n fantastische uithaal met z’n linker nog keihard de lat.

Nou, jongens, ik heb genoten van jullie, en met mij de ouders en andere familieleden ook. Jullie hebben goed gevoetbald, waren fel in de duels, snel in de omschakeling, overtuigd van een goed resultaat. 13-1 bedankt, 13-1 bedankt, 13, 13, 13-1 bedankt!