GROOTS D1 doet wat het moet doen

Ga er maar aan staan: de laatste wedstrijd van de competitie, je weet wat je te doen staat, drie punten pakken, achterin de nul houden en de nodige doelpunten maken. En dan verwachten de trainers ook nog dat je dat met goed voetbal doet. Welnu, voor de onwetenden onder ons, IJFC beschikt over een stel voetballers, verzameld in de D1, dat deze uitdaging met beide voeten durft aan te gaan. Ik noem ze nog maar eens bij naam: Damani, Fabian, Robin, Mike, (Milan), Twan, Luuk, Berkant, Nigel, Jayden, Isay, Finn, Dyon en Jesse (bij afwezigheid van Milan). Op een prachtige zaterdagmiddag voldoet deze groep jongens aan alle genoemde ingrediënten. Met goed voetbal, bij vlagen erg goed voetbal, jagen jullie je tegenstander vanaf de eerste minuut op, voetballen jullie vrijwel alleen maar op de helft van de tegenstander, geven jullie achterin geen enkele kans weg en scoren jullie zelf maar liefst negen (9) keer. Houten D2 – IJFC D1 0 – 9!!!!  

De laatste officiële wedstrijd van de D1 in deze samenstelling, na een goed en succesvol seizoen, een seizoen waarin jullie je allemaal ontwikkeld hebben, individueel en als collectief. In deze laatste competitiewedstrijd kan de spreekwoordelijke kers op de taart worden gevoetbald. Samen met Lopik zijn jullie verwikkeld in een nek-aan-nekrace voor het kampioenschap, het zal naar verwachting aan gaan komen op het doelsaldo. Dan moet er vandaag wel gewonnen worden, eerst zullen de drie punten moeten worden bijgeschreven. Het is in de kleedkamer al helder: jullie zijn doordrongen van wat jullie te doen staat. De warming-up is goed, de beleving is er.

Vanaf het eerste fluitsignaal is duidelijk wie vanmiddag gaat bepalen wat er in het veld gebeurt. Het doet denken aan het optreden van Bayern in de eerste helft tegen Porto. Jullie zitten er boven op, laten Houten nauwelijks een bal aannemen. Die voortdurende druk leidt tot een vroeg doelpunt: uit een corner van Nigel is het eerst Dyon die de keeper onder vuur neemt, die bal weet hij nog te keren maar Finn is er als de kippen bij om de bal vervolgens tegen de touwen te schieten, 0-1. Vanaf dat moment is de jacht op meer doelpunten geopend. We raken twee keer de lat, eerst Finn die met een magistrale boogbal de keeper kansloos laat, maar de bal belandt vanuit de stuit op de lat. Even later is het Isay die de bal op de lat uiteen laat spatten. Jullie voetballen uitstekend, Luuk en Berkant hebben het middenveld in handen en strooien met heerlijke passes en dribbelen er op los. Dyon is op rechts voortdurend aanspeelbaar en dreigend. Een doelpunt kan niet lang meer uitblijven. Dat wordt gemaakt door Isay, die vanuit een sterke dribbel heerlijk uithaalt en de bal buiten bereik van de keeper in het doel schiet: 0-2. Dat is ook de ruststand.

Jullie stralen uit dat jullie niet tevreden zijn, in ieder geval niet met het aantal gescoorde doelpunten tot nu. Jullie krijgen van de trainers te horen dat het voetbal goed is, dat meer doelpunten niet uit kunnen blijven. Omdat u, beste lezer, de eindstand al weet kunt u zich wellicht al een voorstelling maken van die tweede helft. Waar Bayern het tegen Porto slechts één helft volhield, wervelt de D1 onvermoeibaar en goed voetballend over het veld, zet de tegenstander overal vast, herovert bij balverlies de bal meteen terug en zet de zoveelste aanval op. Tussendoor scoren jullie zeven keer. De 0-3 is van de voet van Isay, opnieuw vanuit een dribbel afgesloten met een onhoudbaar schot. De 0-4 is van Jayden, vanuit een heerlijke wreeftrap vanaf de rand van de zestien. Na goed doorzetten van Berkant, gekoppeld aan zijn fluwelen techniek, komt de bal bij Isay die niet aarzelt en de 0-5 binnenschiet. Jullie blijven hongerig naar meer doelpunten en koppelen die honger aan goed voetbal. De 0-6 is daarvan een schitterend voorbeeld: Isay dribbelt de zestienmeter binnen, Twan is meegelopen en laat luid en duidelijk zijn aanwezigheid horen, Isay kan niet anders dan de bal afleggen waarna Twan de bal in het lege doel schuift. Wat een heerlijk doelpunt, groots afgelegd door Isay en luidkeels opgeëist door Twan. Vanuit een corner, opnieuw heerlijk getrapt door Nigel, komt de bal voor de voeten van Robin, ja, u leest het goed, Robin die de bal het doel in frommelt: 0-7. Het is Jayden die uit een pass van Isay droog de 0-8 binnen knalt. Het slotakkoord, de 0-9, valt in blessuretijd en is van een buitengewone schoonheid: Isay passt vanaf links met een strakke bal op Twan, die zich ongeveer op de rand van de zestienmeter bevindt, Twan passt in één keer, met een voetbeweging waarbij eenvoud en schoonheid om voorrang strijden, de bal op de inkomende Berkant, die zijn sterke optreden met een doelpunt bekroont. Achterin hebben jullie opnieuw de nul weten te houden en hebben jullie een enorme voorwaartse drang getoond, Houten heeft geen kans gehad. Klasse, Damani, Fabian, Robin, Mike, Twan en Jesse (heerlijk Jesse, zoals jij moeiteloos meedraait in de D1, top!).

Jongens, doen wat je moet doen, op het juiste moment, dat is alleen hele grote voetballers en teams gegeven! Juist vandaag komt er heel veel samen, jullie talent, jullie kwaliteiten, de kennis opgedaan tijdens de trainingen, jullie karakter, lef en moed! De kers op de taart is vandaag een kersentaart geworden! Dank jullie wel!!