Heerlijke pot voetbal tussen 2 gelijkwaardige teams

Zaterdag 7 februari, 'it giet oan'! Koning Winter, ofschoon in Nederland al lang zonder koninklijke trekken, liet zich twee weken lang voelen. Ook al was het allemaal wat halfbakken, een dun laagje sneeuw, een paar graadjes vorst, het was genoeg om twee zaterdagen achter elkaar niet te voetballen. Balen natuurlijk, maar er is die weken wel gewoon goed doorgetraind. Dan, op 7 februari, komt onze streekgenoot uit Lopik op bezoek. Een goede tegenstander, getuige de 6-3 nederlaag in de eerste seizoenshelft. Fysiek ook een sterke ploeg. Er ontvouwt zich een interessante krachtmeting tussen twee elftallen die aan elkaar gewaagd zijn: nu eens is IJFC dominanter, dan weer Lopik, beide ploegen creëren kansen op meer doelpunten dan er uiteindelijk vallen (en dat is meteen een compliment aan de beide keepers). Uiteindelijk moet IJFC de punten aan Lopik laten: de eindstand luidt 1-2. Naar mijn mening had een puntendeling meer op zijn plaats geweest en een betere afspiegeling geweest van het wedstrijdverloop. Maar dat is dan vooral gedacht vanuit het resultaat, voor de ontwikkeling van de spelers en het team was dit een heerlijke pot voetbal!

We hebben vandaag in de persoon van Quint een versterking, Dyon zit de laatste zaterdag rust uit na zijn niet helemaal goed uitgevoerde trapeze-act. In de voorbespreking ligt de nadruk op hoe wij de door Lopik in de eerdere wedstrijd veelvuldig gehanteerde lange bal kunnen bestrijden en voorkomen. Jullie komen met twee uitstekende oplossingen: (1) Fabian moet zodra de lange bal gespeeld gaat worden rugdekking verzorgen bij zijn voorstopper en vleugelverdedigers en (2) het hele team moet vooruit druk op de bal zetten, zodat de lange bal niet gespeeld kan worden. Een tweede aandachtspunt voor vandaag: ga het duel niet uit de weg, ook al is de tegenstander fysiek misschien groter en sterker. In balbezit zijn jullie een uitstekende ploeg, dus zorg dan ook dat je de bal hebt. Als reeds geschreven, er ontrolt zich een heerlijke krachtmeting, met twee ploegen die willen voetballen (ook Lopik legt goede combinaties op de mat en hanteert niet alleen maar de lange bal). Het spel golft heen en weer, met fases waarin jullie soms wat langer op eigen helft bivakkeren en fases waarin jullie op de helft van de tegenstander voetballen. Beide teams creëren kansen, de keepers tonen wat ze waard zijn. Aan onze kant is het vooral Finn, ja die dekselse Finn, die slim dan weer voor zijn tegenstander opduikt en dan weer uit de rug van de tegenstander komt. Hij sleurt en trekt, legt een bal af op Isay waar hij misschien wel zelf had moeten schieten. Hij gaat nog een keer alleen op de keeper af, wordt hij nu wel of niet onreglementair uit balans gebracht, de man die het voor het fluiten heeft vindt van niet. De rust lijkt aan te breken met 0-0, maar nee, met een vlijmscherpe, door het kunstgras snijdende pass zet Milan Twan volledig vrij voor de keeper. Laat die keeper nu de neef zijn van Twan, en laat Twan nu volledig stoïcijns de bal met een bekeken schuiver in de hoek plaatsen: 1-0! Wat een heerlijk moment, en wat een pass van Milan ging daaraan vooraf!

In de rust wijzen we jullie er op dat er vaak ook een simpele oplossing voorhanden is, het hoeft niet altijd met de nodige risico's vooruit, het kan ook zijwaarts of rond over Damani. Daarmee creëer je wat rust in het spel. De tweede helft is koud van start of het gaat mis, Robin verslikt zich in een terugspeelbal, die is te kort, Robin probeert het nog voetballend op te lossen, wat niet lukt, Damani komt uit zijn goal maar is te laat: 1-1. Een gevoelige tik direct na rust, Robin trekt het zich aan. Lopik ruikt meer, jullie hebben het lastig, zijn onrustig, maar jullie herpakken jezelf op bewonderenswaardige wijze. Het blijft een boeiend voetbalgevecht tussen twee gelijkwaardige teams. Lopik komt op 1-2, weer een moment waarop Damani uit zijn goal moet komen en dit keer wordt de bal langs hem heen geplaatst en rolt wel binnen de palen. We zetten wat om in het team, om meer body op het middenveld te hebben en schuiven Fabian door naar het middenveld. Jullie geven niet op en creëren kansen, weer is het Finn die in scoringspositie komt. Met een schitterende steekpass, waar iedereen en alles de pass naar buiten verwacht steekt Isay de bal door het centrum op de naar binnen bewegende Finn, die omspeelt de keeper en wordt aangetikt en uit balans gebracht, in ieder geval dermate dat hij niet tot scoren komt. Opnieuw voelt IJFC zich bekocht. Even later moet Finn er af, aangeslagen en moegestreden. De stand blijft op 1-2 staan. Het was een heerlijk voetbalgevecht, jongens!

Dit zijn wedstrijden waar jullie je kunnen ontwikkelen, beter worden. Er ging veel goed, uiteraard zijn er ook punten die minder goed gingen en aandacht vragen. Dat is mooi voor de trainers!