Wat een voorrecht met deze jongens te mogen werken

Spanning, strijd, passie, emotie, doelpunten, tranen, pijntjes, blessures, schoonheid, afgrijzen, handsballen, een scheidsrechter die bijna bezwijkt onder de druk. Discussie onder grote mensen over verdiend of niet verdiend, wel of niet een geflatteerde eindstand. Zie hier in een notendop de ingrediënten, zowel binnen als buiten de lijnen, van de competitiewedstrijd tussen VVIJ D2 en IJFC D1, zaterdag 14 februari (Valentijn was naar mijn idee overigens elders). Een herhaling van de bekerwedstrijd uit de eerste seizoenshelft: in die (gewonnen) wedstrijd zetten jullie een flinke stap voorwaarts in jullie ontwikkeling. En ook vandaag was het goed. Opnieuw een heerlijke krachtmeting met een lastig te bespelen tegenstander, met een thriller-achtig scoreverloop: via 0-1 bij de rust, naar 2-1 kort na de rust, uitmondend in 2-4 bij het laatste fluitsignaal! 

In korte tijd opnieuw tegen VVIJ, na de eerdere bekerwedstrijd tegen hun D2 en de, van onze kant teleurstellende, wedstrijd tegen hun D3, spelen we weer tegen de D2, dit keer voor de competitie. Wedstrijdjes die iets extra's brengen en vragen. Dat weerspiegelt zich ook in het tijdstip waarop jullie aanwezig moeten zijn, een uur voor de wedstrijd. De voorbereiding kan dan in alle rust plaatsvinden. Vanaf het eerste fluitsignaal ontvouwt zich een fascinerende krachtmeting. VVIJ maakt veelvuldig gebruik van de lange bal richting hun spits. Deze spelstijl blijkt lastig te bespelen, Fabian en Robin hebben hun handen vol aan de spits. Ook over hun linkerkant komt VVIJ een aantal keren gevaarlijk door, hun linkerspits vergeet echter de snelste weg naar de goal te kiezen als gevolg waarvan hij te veel aan de zijkant uitkomt en Damani reddend kan optreden. Ook de hoge hoekschoppen zijn een prooi voor Damani, die heerst in zijn doelgebied. Jullie stellen daar het nodige tegenover: de opbouw van achteruit wordt door VVIJ onder druk gezet, als gevolg waarvan Damani direct het middenveld of de voorhoede bedient. Daar is het Isay die de bal weet vast te houden, kaatst op een middenvelder of zelf met een actie voorwaarts snelt en de buitenspelers Berkant of Finn in de diepte aanspeelt. Hun voorzetten of individuele acties stichten veel gevaal in de 16meter van VVIJ. Uit een van deze situaties scoren jullie de 0-1: Isay zet sterk door, houdt het balbezit en speelt Luuk aan, die bedient de zeer sterk en gedreven spelende Berkant, en Berkant scoort! Kort daarna neemt Milan de bal, uit een afgeslagen corner, heerlijk op de buitenkant van zijn rechterschoen, de bal krult steeds verder naar binnen en spat uiteen op de paal (Milan geeft bij het teruglopen naar zijn positie met twee vingers aan hoe weinig het scheelde of hij had gescoord). Met 0-1 gaan we de rust in.

Direct na aanvang van de tweede helft zijn jullie het even kwijt. Een lange bal over rechts wordt niet goed ingeschat, de spits heeft meteen vrije doorgang op Damani en laat zich dat buitenkansje niet ontnemen: 1-1. Bij een uiterste poging te redden wat er te redden valt raakt Twan behoorlijk geblesseerd, hij kan niet verder en gaat huilend van de pijn van het veld. VVIJ maakt gebruik van het feit dat de organisatie even weg is en weet de 2-1 te scoren, opnieuw komt het gevaar over rechts en wordt een vrijstaande man gevonden op de penaltystip. Er ontstaat een kritische fase, maar jullie weten de weg naar hun helft weer te vinden. Dat leidt tot een vrije trap net buiten de zestien, Jayden gaat achter de bal staan en krult de bal magnifiek richting de bovenhoek, keeper kansloos, maar de bal spat tegen de onderkant van de lat. Even later volgt een hoekschop, de hoge bal wordt door een van de VVIJ-verdedigers onberispelijk met het hoofd tot (eigen) doelpunt gepromoveerd: 2-2. Dat moment is een tikkie voor VVIJ en helpt ons uit die kritische fase. Het geloof in een goede afloop groeit, de wil om te winnen straalt van jullie af. Het voetbal gaat lopen, jullie combineren er lustig op los. Het leidt tot een schitterend doelpunt: Damani trapt de bal, na een hoekschop van VVIJ, richting Isay, die begint over rechts aan een van zijn inmiddels befaamde rushes, duikt het strafschopgebied in en ... passt de bal opzij naar de in een nog betere scoringspositie staande Dyon: 2-3. Isay, klasse, Ruud en ik zagen de bal al dwars door het net vliegen. Dat gebeurt overigens even later alsnog. Het is Robin die op zijn geheel eigen en karakteristieke wijze zijn tegenstander opjaagt, druk zet, de bal verovert op de helft van de tegenstander, de bal vervolgens aan Luuk laat die goed de ruimte kiest en Isay aan de rechterkant aanspeelt, die gaat weer op avontuur en schiet de bal over de keeper in de verre hoek: 2-4. De ontlading is groot.

Jongens, ik heb niet ieders naam genoemd, maar jullie waren vandaag allemaal sterk! Het was vandaag ook een overwinning van het collectief en de wil en verbetenheid die jullie uitstraalden om duels te winnen, om de wedstrijd te winnen. Als dat goed zit, jongens, komt het voetbal dat jullie meer dan uitstekend beheersen, vanzelf mee. Met de tegenstanders die we nu hebben is het overigens ook noodzakelijk om te strijden voor iedere bal en meter.    

Jongens, wat een heerlijke groep zijn jullie, goede voetballers, een hecht collectief en, misschien wel het belangrijkst, stuk voor stuk leuke en fijne jongens!!

Noot: de eerlijkheid dient te vermelden dat aan alle IJFC-doelpunten vandaag een VVIJ-luchtje zat.